امر به معروف صحیح و سیر و سلوک
به نقل از یکی از دوستان:
دو شب پیش قسمت شد رفتم خدمت حاج آقا جاودان. ایشون بحث امر به معروف را پیش کشیدند. من خیلی حوصله این بحث رو نداشتم و دغدغه اصلیم این بود که چرا من و امثال من نمی تونیم از پس خودمون بر بیاییم و یه کاری برای آخرت خودمون بکنیم و همین طور راحت و روز مره زندگی می کنیم... لذا در این باره حرفی زدم و سوالی پرسیدم. ایشان باز بحث گروه های امر به معروف و حیا رو پیش کشیدند. باز عرض کردم آقا این حرف ها از ما گذشته! ما باید یه فکری به حال خودمون بکنیم. البته بگم! این حرف من حرف مفتی است. اما خب این بلاییه که غفلت و فراموشی بر سر آدم میاره...
این بار حاج آقا با همان لحن آشنایی که می شناسیم ولی با صدای بلند تر فرمودند: آقا...! اون مسیر طولانی و سختی که یک سالک اهل ریاضت! ریاضت های جدی! در بیست سی سال می رود و شاید به نتیجه برسد و یا نرسد، انسان با فرض امر به معروف صحیح و درست می تواند در چهار پنج سال برود و به نتیجه برسد! اگر درست و منظم اهل امر به معروف باشد! باور کن آقا! باور کن!
من که البته هنوز باورم نشده. چون اگر شده بود همین امروز این همه موارد منکری که در خیابان دانشگاه دیدم را زیر سیبیلی رد نمی کردم! اما این حرف ها را زدم تا اگر کسی که هنوز لایه های رین و زنگار لطافت قلبش را نپوشانده ...
- ۹۲/۱۰/۱۶