شهید یعقوب ابراهیم نژاد
اگر می دانستم با هر بار که خونم ریخته می شود بی حجابی آغوش حجاب در بر می گیرد،
حاضر بودم هزاران هزار بار کشته شوم.
دریافت فایل متن جزوه
عنوان: وصیت شهدا درباره حجاب
حجم: 43.5 کیلوبایت
شهید یعقوب ابراهیم نژاد
اگر می دانستم با هر بار که خونم ریخته می شود بی حجابی آغوش حجاب در بر می گیرد،
حاضر بودم هزاران هزار بار کشته شوم.
دریافت فایل متن جزوه
عنوان: وصیت شهدا درباره حجاب
حجم: 43.5 کیلوبایت
و اصلاح ذات البین؛ میانهى افراد را
اگر اختلافى وجود دارد، اصلاح کنیم. «و افشاء العارفة و ستر العائبة»؛ دربارهى
اشخاص، نقاط مثبت را، نقاط خوب را افشاء کنیم، منتشر کنیم. از کسى، از مسئولى کار
خوبى سراغ دارید، این را بیان کنید و بگوئید. نقطهى مقابل: اگر چنانچه نقطهى منفىاى سراغ دارید، این را افشاء نکنید. افشاء
نکردن معنایش این نیست که نهى از منکر نکنید؛ چرا، به خود آن کسى که به کارش اشکالى
وارد است و باید ایراد گرفته شود، گفته بشود؛ اما افشاء کردن این چیزها مصلحت نیست.
در این باره صحبتهاى زیادى
هست. این یک بخشى از این دعاست. بیست و دو سه مطلب بود که حالا این شش هفت تایش را
اجمالاً عرض کردیم. دلهامان را به این سمت ببریم. از خدا بخواهیم که «البسنى زینة
المتّقین»؛ آرایش متقین را به ما بدهد. بالاخره چاره جز این نیست. روزه هم در قرآن
«لعلّکم تتّقون» است؛ روزه را واجب فرمود براى اینکه ما تقوا پیشه کنیم. از جملهى
موارد تقوا اینهاست.
بیانات در دیدار مسئولان نظام جمهورى اسلامى ایران
پیامبر (ص): مَن أمَرَ بِمَعروفٍ فَلیَکُن أمرُهُ بِذلِکَ بِمَعروفٍ.
کسی که امر به معروف می کند باید این کار را به روش خوبی انجام دهد.
کنزالعمل ج552
أوحَى اللّهُ تَعالى إلى شُعَیبٍ النَّبِىِّ إِنّى مُعَذِّبٌ مِن قَومِکَ مِائَةَ أَلفٍ: أَربَعینَ أَلفا مِن شِرارِهِم وَسِتّینَ أَلفا مِن خیارِهِم فَقالَ: یارَبِّ هؤُلاءِ الشرارُ فَما بالُ الخیارِ؟! فَأَوحَى اللّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَیهِ: داهَنُوا أَهلَ المَعاصى فَلَم یَغضِبُوا لِغَضَبى؛
خداى تعالى به شعیب پیامبر وحى فرمود که: من صد هزار نفر از قوم تو را عذاب خواهم کرد: چهل هزار نفر بدکار را، شصت هزار نفر از نیکانشان را. شعیب عرض کرد: پروردگارا! بدکاران سزاوارند اما نیکان چرا؟ خداى عزوجل به او وحى فرمود که: آنان با گنهکاران راه آمدند و به خاطر خشم من به خشم نیامدند.
کافى، ج5، ص56، ح1
یک سؤال: اگر برادر یا خواهرتان یکی از اشتباهات شما را به شما تذکر دهد، شما با او چه می کنید؟
- از دستش ناراحت می شوم و با تندی با او برخورد می کنم.
- نمی پذیرم و شروع به توجیه می کنم.
- می پذیرم، ولی برای اینکه جلوی او ضایع نشوم اظهار نمی کنم.
- می پذیرم و از او تشکر هم می کنم.
- نه تنها می پذیرم و تشکر می کنم، بلکه رابطه ام با او دوستانه تر و محکمتر از قبل می شود.
برای جواب
به این سؤال خودتان را جای او بگذارید.
به نظر شما چرا امام زمان (عج) بعد از این همه ظلم و جوری که در عالم رواج یافته، ظهور نمی کنند؟
شاید چون من و امثال من هنوز خود را برای یاری ایشان آماده نکرده ایم. دینداریمان کاریکاتوری است. نماز می خوانیم، ولی صله رحم نمی کنیم. به فقرا کمک می کنیم، ولی خمس نمی دهیم. به نماز و روزه و خمس و ... مقید هستیم ولی امر به معروف و نهی از منکر نمی کنیم. به مردم اعتماد می کنیم، ولی به وعده های خدا ایمان نداریم!! (متأسفانه)
واقعا خودمان چنین دینداری را قبول داریم؟ اگر از فرزندمان بخواهیم به حرفمان گوش دهد، درسش را خوب بخواند، با دیگران محترمانه برخورد کند، هوای دوستانش را داشته باشد، نماز بخواند، روزه بگیرد و ...، ولی او فقط به دیگران احترام بگذارد و هوای دوستانش را داشته باشد، آیا او وظیفه اش را انجام داده است؟
البته این فقط مشکل ما نیست. از زمانی که چیزی به نام دین بوده (یعنی از آغاز) تا زمانی که چیزی به نام دین وجود دارد (یعنی پایان) دیندارانی اینچنین کاریکاتوری دینداری می کنند. از دین آن چیزهایی را قبول می کنند که خودشان دوست دارند.