فرض کنید تو جبهه جنگید و محاصره شدید
بسم الله الرحمن الرحیم
فرض کنید تو جبهه جنگید و محاصره شدید. دیگه هیچ پشتیبانی‌ای هم نمی‌شوید.
دشمن هم از آسمان و زمین حمله شدیدی کرده و شما رو به رگبار بسته.
تو همین شرایط سخت، همسنگرتون زخمی و رگ‌هاش پاره پاره شده و خون‌ریزی شدیدی داره!
شما چه می‌کنید؟
می‌زنید تو سرش و می‌گید: ای بی‌عرضه، چرا تیر خوردی؟! خاک بر سرت؟! ... ؟؟
یا اینکه می‌رید زیر بغلش رو می‌گیرید و در حالیکه اشک از چشمانتان سرازیره و نگرانید، با تمام توان کمکش می‌کنید؟
الآن هم جنگه. به خدا جنگه...
الآن هم محاصره شدیم ...
شیطان با ماهواره و اینترنت و سبک زندگی شیطانی و زرق و برق دنیا و ... از آسمان و زمین فامیل و رفیق و همسایه و معلم و استاد و حتی پدر و مادر ما رو زیر تیربار سنگین خودش گرفته و پشتیبانی در خور این تهاجم هم از جانب ما انجام نمی‌شه (متأسفانه متأسفانه ...)
حال ما باید چه کنیم؟
بزنیم تو سرشون که چرا فریب خوردید؟ چرا... ؟
یا اینکه زیر بغلشون رو با امر به معروف دلسوزانه و مهربانانه بگیریم؟
بیاید با این دید امر به معروف کنیم.
موافقید؟
خدا خیرتون بده که در این راه قدم گذاشته اید.
ثابت قدم باشید.
یا علی.