.س ١٠٦٨ : امر و نهی زنانی که حجاب کامل
ندارند، چه حکمی دارد، و در صورتی که انسان هنگام نهی زبانی از تحریک شهوت خود
بترسد، چه حکمی دارد؟
ج: نهی از منکر متوقف بر نگاه با ریبه به زن
نامحرم نیست، و بر هر مکلفی واجب است که از حرام اجتناب کند، بخصوص زمانی که
مبادرت به انجام فریضه نهی از منکر می کند.
س ١٠٦٢ : گاهی در
اثنای امر به معروف و نهی از منکر مواردی پیش می آید که شخص گناهگار بر اثر
عدم آگاهی از واجبات و احکام اسلامی، با نهی از منکر، نسبت به اسلام بدبین
میشود، و اگر هم او را به حال خود رها کنیم، زمینه فساد و ارتکاب گناه توسط
دیگران را فراهم می کند، تکلیف ما در این موارد چیست؟
ج: امر به معروف و نهی از منکر با رعایت شرائط
آن یک تکلیف شرعی عمومی برای حفظ احکام اسلام و سلامت جامعه است، و مجرّد
توهم اینکه موجب بدبینی فاعل منکر یا بعضی از مردم نسبت به اسلام می گردد، باعث
نمی شود
س ١٠٦٠ : اگر در
بعضی از محیطهای دانشگاهی معروف ترک شود و معصیت رواج پیدا کند و شرائط امر به
معروف و نهی از منکر هم وجود داشته باشد و امر کننده به معروف و نهی کننده از
منکر شخصی مجرّد باشد که هنوز ازدواج نکرده است آیا به خاطر مجرّد بودن، امر
به معروف و نهی از منکر از او ساقط م ی شود یا خیر؟
ج : اگر موضوع و شرائط امر به معروف و نهی از
منکر محقق باشد، تکلیف شرعی و وظیفه واجب اجتماعی و انسانی همه مکلفین است، و
حالت های مختلف مکلّف مانند مجرّد یا متأهل بودن در آن تاثیر ندارد، و به
صرف اینکه مکلّف مجرد است، تکلیف از او ساقط نمی شود.
س ١٠٥٣ : اگر امر
به معروف و نهی از منکر مستلزم بی آبروئی کسی که واجب را تر ک کرده و
یا فعل حرام را به جا آورده باشد، و موجب کاسته شدن احترام او در برابر مردم گردد،
چه حکمی دارد؟
ج: اگر در امر به معروف و نهی از منکر، شرائط
و آداب آن رعایت شود و از حدود آن تجاوز نشود، اشکال ندارد.
س ١٠٨٦ : بعضی از
برادران برای امر به معروف و نهی از منکر و نصیحت و ارشاد به مکانهائی می
روند که ممکن است زنان بی حجاب در آنجا حضور داشته باشند، آیا از آنجا که
برای امر به معروف به آنجا رفته اند، نگاه کردن به زنهای بی حجاب برای آنان
جایز است؟
ج: نگاهِ اول اگر بدون قصد باشد، اشکال ندارد،
ولی نگاه عمدی به غیر از صورت و دست ها تا مچ جایز نیست، هر چند به قصد امر به
معروف باشد.